Przyczyny wypalenia zawodowego

Przyczyny wypalenia zawodowego można podzielić na dwie grupy: indywidualne, uwarunkowane osobowościowo oraz wynikające z nieprawidłowego funkcjonowania organizacji[1].

           Przyczyny wypalenia zawodowego:

a)     uwarunkowania środowiska,

b)     zachowane poczucie własnej wartości,

c)    trudności w kontrolowaniu i opanowaniu własnych emocji,

d)     przedmiotowe traktowanie innych,

e)     tendencje do nadmiernej rywalizacji,

f)      przepracowanie,

g)     brak sukcesów, utrata nadziei,

h)     wyczerpanie, niechęć do ludzi, apatia, złość,

i)      zwiększone starania by być solidarnym,

j)      bezradność,

k)     niepewność w kontaktach z innymi,

l)      niska samoocena,

m)   brak satysfakcji z pracy,

n)     zbyt wiele obowiązków,

o)     niskie wynagrodzenie.

Nauczyciel wykonujący swoją pracę nie ma dużych możliwości do organizowania i ulepszania swojego środowiska pracy oraz kultury organizacji. Funkcjonuje w ściśle określonych ramach, które często blokują lub ograniczają jego kreatywność i zaangażowanie. Wygórowane oczekiwania ze strony dyrekcji oraz rodziców bez możliwości zmiany postaw uczniów może wpływać na jego poczucie bezradności, niepewności, braku motywacji.

Nakładanie na nauczyciela coraz to nowych obowiązków bez możliwości gratyfikacji finansowej ze strony dyrekcji z pewnością przyczynia się do poczucia braku satysfakcji, zrozumienia wkładanego osobistego wysiłku w wykonywaną pracę, apatii czy zniechęcenia. Jeżeli ten stan nie ulega w dłużej perspektywie zmianie, prowadzić to może do poczucia bezsensu i w konsekwencji wypalenia zawodowego.